Taraflar arasında alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Saruhan Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 10.10.1989 gün ve 219-299 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 11.10.1990 gün ve 12170-7346 sayılı ilamı:
… Davacının ortak taşınmazına yapmış olduğu giderlere, bunların yapıldıkları gündeki sürüm değerine göre hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmesi Yasaya aykırıdır… gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, satış suretiyle ortaklığın giderilmesine dair kesinleşen karar gereği ihale suretiyle satışı icra edilen taşınmazda, yapılmış bulunan faydalı masraflar karşılığının alınması istemine ilişkindir. Yerel Mahkeme ile Özel Daire arasındaki uyuşmazlık, davacının ortak taşınmaza yapmış olduğu giderlerin, yapıldıkları gündeki sürüm değerine göre alınması gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
22.2.1991 gün ve 1-1 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararında ise “müşterek ve iştirak halindeki mülkiyette, şüyuun giderilmesi (ortaklığın giderilmesi) sonucu elde edilen satış bedelinden muhdesatı yapan paydaşa ödenecek miktarın, muhdesatın vücuda getirildiği tarihte, bunun yapılması için harcanan para ile sınırlı bulunmadığı” hükme bağlanmıştır.
Bu durumda yerel mahkemenin, ortak taşınmazda faydalı gider yapan davacı paydaşa satış bedelinden ödenecek paranın, bu giderin yapıldığı tarihe göre hesaplanmasının zorunlu bulunmadığına ilişkin direnmesi yerindedir. Ne var ki işin esasına yönelik temyiz itirazları Özel Hukuk Dairesi’nce incelenmemiştir. O halde, dosya esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için Özel 13. Hukuk Dairesi’ne gönderilmelidir.
Yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 13. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, (YHGK. 06.05.1992 T. 224 E. 305 K.)
Müşterek veya iştirak halindeki mülkiyette, şüyuun giderilmesi (ortaklığın giderilmesi) sonucu elde edilen satış bedelinden muhdesatı yapan paydaşa ödenecek miktar, muhdesatın yapıldığı tarihte bunun yapılması için harcanan para ile sınırlı değildir.
Nizam TUTUCU Emlak Danışmanı
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.