İ. ve arkadaşları ile E. arasındaki mirasta iade davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen hükmün temyizen duruşma icrası suretiyle tetkiki davacılar tarafından istenilmekle dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Yararına bağış yapılan kişinin daha önce ölmesi halinde bağışlanan şeyin, bağışlayanın mal varlığına dönmesi şart kılınabilir. (Borçlar Kanunu 242/1) (Türk Borçlar Kanunu 292/1)
Dava konusu taşınmaz “rücu şartı ile” davalıya bağışlanmış, bağışlayanın daha önce ölmesi ile de şartsız bağış niteliğini almış ve miras bırakanın ölümü anında gerçek anlamı ile kazandırıcı işleme dönüşmüştür.
Oysa miras bırakanın sağlığında miras paylarına karşılık mirasçılarına yaptığı teberrular iadeye tabidir (Medeni Kanun 669). Bu sebeple rücu şartı ile yapılan bağış, niteliği bakımından Medeni Kanun’un 669. maddesi kapsamına giren kazandırıcı işlem sayılmaz. Açıklanan gerekçelerle davanın reddi doğrudur. Sonucu bakımından doğru olan hükmün ONANMASINA, (Y.2.HD. 29.03.1979 T. 993 E. 2563 K.)
Lehine bağış yapılan kişi, bağışta bulunandan önce vefat ederse; bağışlanan şeyin, bağışlayanın mal varlığına dönmesi şartı konabilir.
Dönme koşulu ile yapılan bağış, niteliği yönünden miras bırakanın sağlığında miras paylarına karşılık mirasçılarına yaptığı, mirasta geri verme borcu kapsamına giren kazandırıcı işlem sayılmaz. (818 sayılı Borçlar Kanunu madde 242) (Medeni Kanun madde 669) (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu madde 292)
Nizam TUTUCU Emlak Danışmanı
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.